Terugblik op 2012 ...

2012 was een veelbewogen jaar voor ons gezin. Er waren veel mooie veranderingen met de nodige impact op ons leven.

In februari  zijn we begonnen met vruchtbaarheidsbehandelingen omdat we toch wel erg graag een kindje in ons gezin wilden verwelkomen. We hebben in maart en april twee IUI pogingen gedaan, die helaas niet succesvol waren. Deze vruchtbaarheidsbehandelingen waren (behalve dan dat het niet tot resultaat heeft geleidt) ook verder geen groot succes. Ik had niets aan mijn voedingspatroon en beweegpatroon veranderd maar kwam toch maar liefst 5 kilo aan door de medicatie. Ik kan je verzekeren dat als je jaren lang met overgewicht hebt getopt en je net iets langer dan een jaar het tij gekeerd hebt, je daar erg onzeker en ongelukkig van kan worden. Verder deden die hormonen mij ook bepaald niet goed. Ik werd er nogal boos en wisselvallig van qua stemming. Beide bijwerkingen had ik de vorige keer ook. Toen dacht ik dat dit door de stress en ongezonde levenstijl kwam die ik toen nog had, maar dat is dus niet zo. Het zijn keiharde bijwerkingen van de medicatie.

Midden in maart werden we echter ook benadert voor een pleegkindje. En op Goede Vrijdag, 6 april, was het zo ver.  Een prachtventje van drie maanden oud kwam bij ons wonen. Kleine meid was meteen dolverliefd op haar kleine "beebiebroertje" met wie ze totaal geen biologische verwantschap heeft. Het was haar beebie en het is haar beebie. Ze zijn onafscheidelijk. Kleine vent had last van stress van de scheiding van zijn eerste pleegouders. Hij had last van exceem, zat hoog in zijn ademhaling, was nogal van het overeten en had een zeer sterkte voorkeurshouding waarbij hij overstrekte. Wel had hij een geweldig goed instinct. Hij was alleen maar tevreden als hij heel dicht bij ons was. De draagdoek was een uitkomst. Prachtig mooi om te zien dat zo'n klein ventje zo'n goed instinct heeft dat hij voelt dat contact en nabijheid nodig is. Contact en nabijheid (liefst huid op huid) zorgen voor vrijgave van een hormoon dat stress juist reduceert en hechting bevordert. Vervolgens hebben wij hem ook in een co-sleeper gedaan voor het slapen wat het wederzijdse hechten alleen maar verbeterde. Binnen de kortste keren was hij van de stress, exceem, overmatige ademhaling en overstrekken af. Heel bijzonder om te mogen zien.

Van pleegouders van 1 kindje, kregen we er opeens een tweede bij. En dat is wel echt heel duidelijk een andere wisselwerking. Dat was pittig. Kleine meid die echt even de weg kwijt was, wij die opnieuw in ons ritme moesten komen. Ik kon soms echt niet meer nadenken en werd bij tijd en wijlen nogal warrig. Vooral op het werk kwam dit tot uiting. Ik functioneerde duidelijk minder goed dan ik wel gedaan had. Gelukkig kwam daar steeds meer balans is, gewoon door onszelf de tijd te gunnen, regelmatig even tijd te plannen voor onszelf en ook eerlijk tegen onszelf te zeggen "het is best veel en het mag ook veel zijn".

De zomerperiode hebben wij als heel mooie tijd ervaren. Vaak lekker weer, heel veel spelen in de tuin. Continu een badje in de tuin, lekker buiten leven, buiten spelen. Wat was dat genieten. Gedurende de zomer hoorde ik veel mensen maar mopperen over het slechte weer, maar wij hadden bijna iedere dag wel dat we een paar uur in de tuin zaten. En kleine vent, die binnen maar met moeite ging slapen, sliep in de travelcot echt uren en uren. En kleine meid vermaakte zich uren in haar badje met de badspeeltjes. 

Naast deze mooie gebeurtenissen zijn we ook financieel bezien een andere weg ingeslagen. De weg van consuminderen. We hebben onze financieen stevig gereorganiseerd (daar is hier in dit blog al redelijk veel over geschreven) en hebben creditcard en studieschuld afgelost en een flinke som van 12.600,- euro afgelost op de hypotheek. Diverse abonnementen en dergelijke opgezegd met als gevolg veel meer regie op ons geld. En dat niet alleen, het geeft een heerlijk gevoel om zo bewust keuzes te maken. Zo heb ik vandaag bijvoorbeeld de zorgverzekering voor het hele gezin voor volgend jaar geregeld en heb ik een besparing van maar liefst 1325 euro op de premiekosten op jaarbasis gerealiseerd. Ook dat voelt fijn!

Tot slot ben ik in november benadert voor een promotie op mijn werk. Ik ben hiermee akkoord gegaan en sinds 1 december geef ik nu leiding aan 6 man die binnen hetzelfde vakgebied functioneren. Een enorm leuke uitdaging waarbij zowel inhoud als mens verenigd zijn en een eer dat ik ervoor gevraagd ben. Die dip in mijn presteren heeft dit in ieder geval niet onmogelijk gemaakt, daar ben ik enorm dankbaar voor.

En dan een als kersje op het toetje. We hebben geregeld dat we volgend jaar maar liefst 2 maanden lang vrij zijn om met het gezin vakantie te vieren en tijd door te brengen. We doen niet overdreven luxe of duur. Het cadeau is dat we met zijn allen zijn, even geen stress hebben en gewoon genieten! Dat zijn de echt mooie dingen in het leven. Het idee is om van 2013 een jaar met relatieve rust te maken. Geen al te grote veranderingen maar beklijven. Ik heb er zin in.

Hoe kijk jij terug op 2012?