woensdag 1 januari 2014

2013, wat een jaar!

Een prachtig 2014 toegewenst! Ik hoop dat al je diepste dromen uitkomen, in gezondheid en met liefde! Het afgelopen jaar was mijn jaar, met twee duidelijke hoogtepunten en een dieptepunt. De hoogtepunten waren natuurlijk: de vakantie naar Italië en de  zwangerschap waar zo lang op gehoopt was, het dieptepunt is het einde van een jarenlange vriendschap. Helaas moeten er soms knopen doorgehakt worden!

Het grootste deel van 2013 heeft in het teken van zwanger zijn gestaan. Eerst in Italië het continue tellen en rekenen "wanneer was ik nou ook alweer ongesteld", daarna de test en het verdriet over de afgelopen jaren dat er allemaal uit moest, daarna voorzichtig de blijdschap en tot een week of vijftien de angst of het kindje wel zou blijven zitten.

Afgelopen jaar is in zekere zin helend geweest, mijn lijf heeft gedaan wat het moest doen: een prachtig en gezond zoontje voortgebracht! En mijn lijf doet nog steeds wat het moet doen, want ons zoontje floreert goed op de borstvoeding. Ook nu, terwijl ik dit blokje typ op de bank, ligt hij lekker aan de borst. Mijn kleine tevreden mannetje, heeft in heel zijn leven maximaal 30 minuten in totaal gehuild, groeit goed en is lekker allert als hij niet slaapt. Als ik naar hem kijk en ik laat de emotie toe, dan schiet ik vol, wat ben je mooi. En wat is je grote zus mooi en je grote broer ook. Wat hebben we een mooi samengesteld gezin en wat houd ik zielsveel van jullie!

Ook helend is het besef dat mijn lijf dus wel zwanger kan worden! Er is een kans op nog eens nieuw leven. En dat is voor mij zo bijzonder. Hoop koesteren had de afgelopen acht jaar geen nut, was verwoestend voor mijn emotioneel gestel, en nu mag er weer hoop zijn. Voor ons dus geen voorbehoedsmiddelen. Wie weet mogen wij ooit nog eens een vierde kindje verwelkomen en kan ik in die tweede zwangerschap al het geleerde in praktijk brengen.

Voor nu staat de wereld stil. Ik leef  met de jongste aan of op de borst of op schoot of in mijn armen. Continu gekoesterd staat de wereld stil in een warm continuüm. Er is een natuurlijk evenwicht waarbij mijn man de oudste twee verzorgt en ik me op de jongste richt. Ons wereldje is even heel klein, al heb ik gisteren, op de laatste dag van het oude jaar, mijn eerste uitstapje gehad: koffie met gebak bij een plaatselijk restaurantje. En mijn eerste uitdaging: borstvoeding in het openbaar. Het was een heerlijke dag en 's avonds hebben we het oude jaar samen goed afgesloten. Groot luchtbed in de woonkamer waarop ons dochter met papa heeft geslapen, lekker beneden bij ons want het vuurwerk was maar eng. Van iedere knal werd ze wakker. Tot het 00:00 uur was en het echt losbarstte. Toen lag ze heerlijk te slapen.

2014: ben benieuwd wat je ons brengt. Hopelijk veel liefde, plezier, warmte en verbinding. Hopelijk kan ik dat ook aan mijn omgeving brengen. Allereerst aan mijn man. Wat heb ik het met hem getroffen. En daarna aan onze prachtige drie kinderen.

4 opmerkingen:

  1. mooi blogje! Heel veel liefde gewenst met jullie hele gezin!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hartelijk gefeliciteerd met je zoon! Leuk dat je er weer bent! Een prachtig mooi 2014 voor jou en je gezin.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Van harte gefeliciteerd! en dat 2014 JULLIE jaar mag worden!
    groet

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Van harte gefeliciteerd met de kleine man! Fijn om weer van je te horen. En natuurlijk een heel mooi 2014 voor jullie!

    BeantwoordenVerwijderen