Het nieuwe werken brengt zijn zegeningen. Ook het bedrijf waarbij ik in dienst ben heeft het nieuwe werken omarmd. Simpelweg houdt het in dat je meer mogelijkheden hebt qua werktijden en ook qua waar je dat werk dan uitvoert. Iedereen heeft inmiddels een laptop met diverse eenvoudige hulpmiddelen die geschikt zijn om thuis te werken, videoconferences te voeren, eenvoudig informatie te delen en te ontsluiten, etc. Daarnaast of in plaats daarvan ook nog een smartphone of ander mobile device. Kortom best wat mooi "speelgoed" om ook echt invulling te geven aan werken waar en wanneer je maar wilt. Best fijn voor kenniswerkers. En ook nu, ik zit in de trein en heb net nog even twee nota's in elkaar geflanst, is dat best handig.
Maar het heeft ook nadelen. Steeds vaker krijg ik op de vreemdste tijdstippen mails, vragen, verzoeken om conferencecalls of videogesprekken en wordt er vreemd opgekeken als ik aangeef dat ik vrij ben of mijn tijd op dat moment voor iets anders gepland. Altijd kunnen werken leidt er blijkbaar toe dat er ook altijd verwacht wordt dat je dat doet en dat geeft zo af en toe eigenlijk best wat stress. Dus hierbij het besluit. In de trein naar huis wil ik nog wel werken. En ook wil ik op mijn vrije dagen (niet het weekend) overdag nog wel mijn mail scannen en reageren op de meest urgente berichten, maar dat is het dan ook. Het is tijd voor een grens. Ter bescherming van mezelf, maar ook ter bescherming van de leden in mijn team want wat ik voorleef wordt waarschijnlijk ook als norm voor hen ervaren. Een beetje reflectie en rust kan af en toe geen kwaad.
Eens! Vrije tijd moet wel vrije tijd blijven!
BeantwoordenVerwijderen