Au!

En dan stoot je je teen. Maar liefst twee keer! Niet tegen dezelfde steen, maar tegen hetzelfde kleine houten fietsje van kleine meid. De tweede keer bid je achterstevoren (laat de bond tegen het vloeken het maar niet horen, aangeleerd of niet, het was niet mooi wat eruit kwam!). En nu is mijn teen dik. Nu is mijn teen blauw. Nu is mijn teen heel blauw en kan ie niets aan. Au!