Het gaat weer eens over geld. In mijn 26 jaardoelen
heb ik vermeld dat ik wil proberen me aan mijn maandbudget voor de
dagelijkse uitgaven te gaan houden. We hebben een maandbudget van 1250
euro vastgesteld. Hiervan worden de weekboodschappen, cadeautjes,
spullen voor persoonlijke verzorging, kleding en alles van betaald.
Eigenlijk alles wat geen "vaste last" is.
Wij zijn met
zijn vieren, twee volwassenen en twee kleine kinderen en in principe
kunnen we daar goed van rondkomen. Toch is het voor ons wel een
uitdaging. Er komt immers meer binnen en eerst ging alles wat er binnen
kwam er ook uit. Voor ons is het dus vooral een
mentaliteitsverandering.
Toen ik de lijst met doelen
samenstelde, twijfelde ik of ik het bedrag moest noemen. Je geeft je
tenslotte best bloot. Ik speur regelmatig op allerlei blogjes over
consuminderen, er zijn er echter maar weinig die aangeven hoeveel er
binnenkomt en/of hoeveel er uit gaat. En de paar blogjes die ik gezien heb
waar wel werd aangegeven hoeveel leefgeld er gebudgetteerd werd,
besteedden meestal ongeveer de helft minder.
Je leeft naar je geld, dat
is een gezegde dat doorgaans wel opgaat denk ik. In het boek "je geld of
je leven" komt dit principe ook naar voren, dat je consumptiebehoefte
meegroeit met je inkomensgroei en dus ook mee daalt indien je inkomen
daalt.
Door te budgetteren en af te spreken dat je ook
echt niet meer opmaakt dan het budget stel je eigenlijk een nieuw
"setpoint" om je consumptiebehoeften op af te stellen. En al het overige
(als je dat hebt) gaat naar de spaarrekening waardoor je kapitaal
toeneemt of je kan het gebruiken om schulden versneld af te lossen. Dat
opnieuw vaststellen van ons "setpoint" is waar wij nu mee bezig zijn met het budget van 1250 euro per maand voor de dagelijkse uitgaven.
Het
aflossen van de hypotheek is voor ons belangrijk omdat het de
maandlasten op den duur verlaagd en omdat wij meer hypotheek hebben dan
ons huis waard is. Wij vinden dat op zich niet zo'n erg probleem. We
zijn toch van plan om hier te blijven wonen en het is een extra rem om niet te verhuizen. Dat is voor ons best goed want ik houd nogal van
verandering.... en .... verhuizen, een huis opknappen en inrichten is beslist wel
een project waar ik warm van word. Punt is echter dat ik nu al weet dat
het me weinig zal brengen. Dat huis zal niet veel mooier of beter
worden dan ons huis nu en we zullen er waarschijnlijk ook niet veel
gelukkiger worden.
Maar toch... ondanks die rem die dus
best goed is, hebben we besloten te gaan aflossen. Hup die schuld
omlaag, de maandlasten omlaag en geen (of een positief) verschil tussen
de waarde van het huis en de hypotheek. Vrijheid is tenslotte een groot
goed en ik maak liever in vrijheid de keuze om niet mee te gaan in de
verleiding voor een verhuizing of ander groot project dat de middelen
niet heiligt.
Ik begon dit blogje over openheid en over
mijn twijfels het bedrag van ons budget voor de dagelijkse uitgaven te noemen. Die twijfel zit hem voor een groot deel in oordeelsvorming. Voor jezelf weten dat het een goed
bedrag is (nu) voor ons gezin in onze omstandigheden en voor een ander om het te lezen zijn twee heel verschillende
dingen. Zo ontving ik van de week een tweet van iemand die mij vertelde
dat mijn maandbudget voor de dagelijkse uitgaven ongeveer even groot
was als de totale inkomsten van haar gezin. Ik vond deze tweet best
confronterend en spannend.
Niet zozeer vanuit mijzelf qua bedrag. Ik weet wel dat wij,
vergeleken met anderen, best het nodige te besteden hebben. Al heb ik
ook familie en vrienden waarbij vergeleken wij aan de lage kant zitten. Het ging me er meer om hoe dat overkomt op de ander. Wat doet dit met de ander? Hoe hard moet je wellicht werken om minder geld te verdienen en is het zuur om te lezen als iemand als ik zijn best moet doen om uit te komen met een budget dat even hoog is als jouw maandinkomen?
En (hier komt het spannende) wat doet dit met het oordeel van jou over mij? Ben ik er meer, minder of ander mens door?
Zo zie je maar, het taboe om niet over geld te praten komt wel ergens vandaan ...
Hoe open ben jij over geld?
Overigens weet ik vrij zeker van dat degene die me de bewuste tweet stuurde het puur informatief bedoelde. Als constatering van een feit en niet zozeer als een bericht met een oordeel of lading.
Ik plaats bewust geen bedragen omdat het me helemaal niets zegt. Je leeft inderdaad toch naar wat je verdient. Bij ons maar 1 inkomen maar manlief verdient behoorlijk goed. Maar als ik hoor wat zijn collega's te besteden hebben omdat hun vrouw dan weer een fulltime baan heeft, verdienen wij weer weinig. Tja, het zal allemaal wel. Voor ons voldoet het. Het hangt allemaal samen met keuzes maken.
BeantwoordenVerwijderenWaar ik meer moeite mee heb is met mensen die klagen maar geen keuzes willen maken mbt hun financieen. Tja, dat is ook een keuze ;-)
Maar zeur dan niet, denk ik dan!
Hoi Jolanda, Dat ben ik helemaal met je eens. Als je bepaalde dingen niet kan of niet meer kan zul je uiteindelijk de tering naar de nering moeten zetten. Ik vind het soms alleen wel oneerlijk verdeeld. Ken mensen die hard en veel werken (harder en meer dan ik) en die toch echt veel minder loon daarvoor ontvangen. Maar dat is weer een heel andere discussie.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het fijn dat je dit durft te delen, ik durf dat zelf niet. Maar ik heb geen oordeel. Ik ben zelf alleenverdiener en heb een goed inkomen, maar dit kun je nooit vergelijken met bijvoorbeeld een huishouden met twee inkomens. Het is toch zo verschillend wat mensen aan inkomsten hebben en misschien nog wel veel diverser wat ze dan weer met die inkomsten doen.
BeantwoordenVerwijderen1250 Euro voor dagelijkse uitgaven vind ik veel voor 4 personen. Is niet als aanval bedoeld hoor.
BeantwoordenVerwijderenHier een inkomen van 2500 euro per maand. Hypotheek 900 euro en dan de overige vaste lasten nog.
We hebben een gezin van 7 personen (2 zonen van 21, 1 van 18, 1 van 17 en een dochter van 13). Eén van de oudste zonen woont op kamers, die stop ik af en toe wat toe aan boodschappen, verder redt hij zichzelf.
Iedere week geef ik zo'n 100 euro aan boodschappen uit. Kinderen krijgen zakgeld en kleedgeld. Auto rijden doen we zo weinig mogelijk. Extra uitgaven wordt voor gespaard. Oh ja, we hebben dit jaar voor het eerst een volkstuin gehuurd. Het lukt nog niet om daar alle dagen van te eten maar volgend jaar hopelijk wel (beginnersfouten:))Verder hebben we met vrienden en familie afgesproken om met verjaardagen geen kadootjes meer te doen. Kleding kopen we in de opruiming. Wasmiddel, deo, tandpasta enzo koop ik in de aanbieding.
We hebben ook nog een hond, 2 poezen en 3 kippen.
Zo zie je maar dat er dus duidelijk een relatie ligt tussen inkomsten en uitgaven. Onze maandelijkse netto inkomsten (ga ik dit opschrijven???) zijn meer dan het dubbele. En onze vaste lasten voor oa hypotheek liggen ook wel wat hoger. Dan ga ik overigens wel van bruto bedragen uit want wij betalen alles bruto. Boodschappen voor 100 euro per week lukt hier stelselmatig nog niet. Dat vind ik wel jammer. Wij eten wel vlees, vis, alles biologisch. Geen pakjes, zakjes, snoep, frisdrank, koek, chips, snoep, etc. Kleding koop ik ook amper. Maar als ik het koop zoveel mogelijk ecologisch. Wasmiddel maak ik zelf, deo koop ik navulverpakking bij de bodyshop, tandpasta is weer niet zo goedkoop want koop ik ecologisch en dat is niet zo vaak in de aanbieding. Verder doen wij ook wel luxe dingen van dit geld zoals een dagje sauna en dat soort dingen. Cadeautjes doen wij met vrienden en familie wel.
Verwijderen